Domowe przetwory - dżem agrestowy z dodatkiem rozmarynu i jałowca oraz płatki dzikiej róży utarte z cukrem.

Lubię przetwory z dodatkami. Nie przepadam za wersją owoce i cukier, zwłaszcza w dużej ilości. Tak się składa, że udało mi się kupić piękny i dojrzały agrest. Agrest to wspomnienie z dzieciństwa, zbierałam z niedużych krzaczków owoce od razu je jedząc, a ręce zawsze były porysowane od kolców. Współcześnie rzadko jadam owoce kolczastego krzewu, bo trudno je kupić, zwłaszcza w jakiejś większej ilości np. łubiankę. Teraz się udało. Smak owoców kojarzył mi się zawsze z jałowcem i rozmarynem. Postanowiłam kierować się intuicją i zrobiłam dżem, który moim zdaniem uwypukla smak agrestu. Dodatki w ilościach symbolicznych nie dominują w smaku, tylko stanowią jego uzupełnienie. Pamiętajcie, że ilość cukru jest przykładowa. Zależy od naszych preferencji i słodyczy owoców.

Dżem agrestowy z jałowcem i rozmarynem

Składniki na 3-4 małe słoiczki:

1500 g dojrzałego, jędrnego agrestu

300 g cukru trzcinowego + 2 łyżki

3 duże, suszone jagody jałowca

gałązka rozmarynu o długości ok. 8 cm

12 g pektyny owocowej

Owoce obrać z ogonków i suchych końcówek kwiatów. Umyć, odsączyć na sicie i wrzucić na dużą patelnię razem z cukrem. Wymieszać, podlać 2 łyżkami wody i zagotować. Zmniejszyć ogień, dodać rozmaryn i jałowiec i gotować ok. 10 min. Wyłączyć grzanie, ostudzić, przelać do misy ceramicznej, przykryć i wstawić na noc do lodówki. Kolejnego dnia rano przelać masę przez sito. Płyn zredukować o połowę, wrzucić w zredukowany sok owoce z sita. Pektynę wymieszać z 2 łyżkami cukru, dodać do całości i gotować ok. 5 minut. Wyjąc rozmaryn. Masę wlać do wyparzonych słoików - 20 minut w 120 stopniach C w piekarniku. Zakręcić dokładnie każdy słoik, odwrócić do góry dnem i włożyć pod koc, aż do ostygnięcia. Smacznego :)

Dżem jest gęsty, kremowy, daje się rozsmarowywać, ale nie jest ścisłą, ściętą galaretą jakiej ja akurat nie lubię. Nie spływa też, bo nie jest rzadki. Dzięki redukowaniu samego soku mamy w dżemie sporo kawałków owoców. 

Płatki dzikiej róży utarte z cukrem

Należy zbierać płatki dzikiej róży z kwiatostanów świeżo rozwiniętych. Te, które już jakiś czas kwitną mają bledszą barwę. Ja zbieram je nad morzem, gdzie jest sporo krzaków dzikiej róży, a jednocześnie nie ma zanieczyszczeń miejskich. Powszechnie utarło się, że trzeba odrywać z każdego płatka jasne zakończenie, którym płatek jest przyczepiony do rośliny, bo jest gorzki. Próbowałam. Nie jest gorzki, ale jest dość twardy i nie ma tej delikatności, co reszta powierzchni, więc warto się go pozbyć, najprościej odcinając nożyczkami. Same płatki są nieco gorzkie, nie należy się zbytnio nad tym tematem pochylać ;)  Można śmiało próbować, płatki róż wszystkich odmian są jadalne. 

Składniki na 2 nieduże słoiczki:

200 g płatków
350 g drobnego cukru

sok z 1 cytryny

Pozbawione twardej końcówki płatki, przebrane wrzucić do melaksera, dodać cukier i sok z cytryny i zmiksować razem na gładką masę. Następnie włożyć do wyparzonych w piekarniku słoików, w 120 stopniach C przez 20 minut. Zakręcić i pasteryzować znów przez 20 minut w 120 stopniach C w piekarniku. Odstawić do ostudzenia. Prawda, że proste ? ;) Dodam jeszcze, że płatki nie zmieniają koloru po pasteryzacji.