Czas na jagody

To ciasto nieodłącznie kojarzy nam się z latem, zwłaszcza gdy dni są upalne i nachodzi nas ochota na małe co nieco, a włączanie piekarnika jest uciążliwe. Można zrezygnować z klasycznej postaci ciasta i zrobić mini serniczki w stalowych obręczach (będzie to indywidualny i bardzo elegancki deser). Zaznaczamy, że nie warto rezygnować z jagód i zastępować je np. później borówkami amerykańskimi, bo nie osiągniemy takiego jak na zdjęciu koloru masy. Borówki mają w środku jasny miąższ. Do wykonania tego sernika zainspirował nas przepis znaleziony kiedyś w miesięczniku "Kuchnia". Proporcje na tortownicę o średnicy 23 cm. 

Jagodowy sernik

Na spód :

-paczka ciastek digestive 225g
-ok. 150-180 g stopionego masła
-cukier puder do smaku

Piekarnik nagrzać do 180 stopni. Ciastka zmiksować, dodać stopione masło i cukier. Razem zagnieść na jednolitą masę, wyłożyć tortownicę i piec ok. 12 min. Ostudzić.

Masa:
3 szklanki jagód
3 serki śmietankowe typu Philadelphia po 125g
1 szklanka śmietany kremówki 

1 szklanka cukru ( lub mniej, w zależności od preferencji)
50 g żelatyny
1/4 szklanki wody
1 łyżka soku z cytryny

Żelatynę namoczyć w zimnej wodzie ok. 10 min, następnie rozpuścić na wolnym ogniu. Serki, śmietanę, sok z cytryny i cukier zmiksować. Zmiksować w melakserze jagody i wszystko razem wymieszać. Dodać rozpuszczoną żelatynę, zmiksować, żeby masa była gładka i wyłożyć na ostudzony spód. Wsadzić na noc do lodówki.

Wierzch:
Śmietana kremówka( 1-2 szklanki),my daliśmy dwie ;)
Świeże owoce- jagody i ... może jeżyny do przybrania
1 łyżka cukru

Przed podaniem ubić śmietanę z cukrem. Wyłożyć na wierzch ciasta, przybrać świeżymi owocami.

 

 A teraz jagodowa ciekawostka :) 

Będąc na Maderze mieliśmy okazję zobaczyć rosnące tam krzewy jagód. Nie trzeba specjalnie się do nich schylać, bo mają wysokość od 1,5 do 6 m. Właściwie powinniśmy napisać, że trzeba się do nich wspinać ;) To zdjęcie zrobione poniżej przedstawia taki młody, jagodowy krzew.

Jednak te maderyjskie jagody są wyjątkowe, nie tylko ze względu na swoje rozmiary. Poza Maderą i niewielką, sąsiednią wyspą Porto Santo, nigdzie indziej na świecie nie występują. Łacińska nazwa tej endemicznej rośliny to Vaccinium padifolium. Na rejon występowania wybrała sobie wysokość od 800 do 1700m nad poziomem morza. W okresie kiedy byliśmy na Maderze niestety tylko kwitła

 lub miała jeszcze zielone owoce.

Podobno na przełomie sierpnia i września zaczynają się jej zbiory.

  

Krzewy jagody maderyjskiej zwanej również borówką z Madery widzieliśmy w jednym miejscu- na Paul da Serra. To jedyny na Maderze płaskowyż.

Jego powierzchnia to 24 km kwadratowe. Stanowi on miłą odmianę w górzystym krajobrazie wyspy. Większość opadów w tym rejonie zatrzymywana jest przez wulkaniczne podłoże, które je filtruje i ma wpływ na napełnianie źródeł wyspy. Dlatego też Paul da Serra nazywany jest gąbką Madery :) Roślinność jest tu wielkim bogactwem i atrakcją. Nie bez powodu nazywa się wyspę krainą wiecznej wiosny. O tym jednak przy innej okazji ...